පුස් තකා 4: තෙල් බිංදු අතර රැඳි සතුටේ රහස

               එක්තර කඩ කාරයෙක් තමංගෙ පුතාව ලෝකෙ ඉන්න ඥාණවන්තම මිනිහා ළඟට යැව්වා සතුටේ රහස දැනගෙන එන්නයි කියලා. කාන්තාරය හරහා දවස් හතලිහක් තිස්සේ ඇවිදං ගිය ළමයා අන්තිමේදි කඳු ගැටයක් මුදුනේ ඉදිකරලා තිබුණ අලංකාර මාළිගාවක් ළඟට ආවා. අන්න ඒකේ තමයි ලෝකෙ හිටපු ඥාණවන්තම මිනිහා ජීවත් වුණේ.
               ශාන්තුවර මනුස්සයෙන් හමුවීම කොහොම වුනත් අපේ වීරයා මාළිගාවේ ප්‍රධාන කාමරයට ඇතුල් වෙනකොටම දැක්කා මහ කඩිසර කමක ගිලුණ වටපිටාවක්. වෙළෙන්දො ඇතුළට යනවා එනවා. මුළු මුළු වල මිනිස්සු කතා බහේ පැටලිලා ඉන්නවා. ඒ වගේම කුඩා සංගීත කණ්ඩායමක් බොහෝම ළයාන්විත වාදනේක යෙදිලා. ඒ විතරක් නෙවෙයි ඒ පළාතෙ තියෙන රසවත්ම කෑම බීම පිරුණ පිඟන් වලින් වැහිලා ගිය මේසෙකුත් එතන තිබුනා.

                මේ අතරෙ ලෝකෙ ඉන්න ඥාණවන්තම මිනිහා එතන උන්න හැමෝම එක්ක කතාබස් කළා. ඉතිං අපේ යාලුවට සිද්ද වුනා ඔහුගේ අවධානය ලබාගන්න හරියටම පැය දෙකක් තිස්සේ බලා ඉන්න.
ළමයා මෙහාට ආපු කාරණාව බොහොම සාවධානව අහං හිටිය ඥාණවන්තම මිනිහා කිව්වා එයාට දැන්නම් ඔය සතුටේ රහස ගැන කීයා දෙන්න වෙලාවක් නැතිය කියලා. ඒ නිසා එයා ළමයාට කිව්වා මාළිගාව ඇතුලෙ ඇවිදලා විස්තර බලා කියාගෙන දෙපැයකින් ආපසු එන්න කියලා.

http://www.foodpictures.org/

                 හැබැයි එහෙම ඇවිදින ගමන් ඔයා පොඩි වැඩක් කරන්නත් ඕනෑ. තෙල් බිංදු දෙකක් දාපු හැන්දක් ළමයගේ අතට දෙන ගමන් ඥාණවන්ත මිනිහා කිව්වා. ඇවිදින අතරේ ඔයා මේ හැන්දත් අතේ තියාගන්න ඕනෑ. හැබැයි තෙල් බිංදුවක්වත් බිම වැටෙන්න දෙන්න බෑ.

                ඔන්න ඉතින් මේ විදිහට ළමයා තෙල් හැන්ද දිහා බලාගෙනම මාළිගාව ඇතුලෙ තිබ්බ හැම පඩිපෙළකින්ම නැග නැග බැහැ බැහැ ගියා. දෙපැයක්ම ගෙවුනාම එයා ආයිත් ආවා ඥාණවන්ක මිනිහා හිටපු කාමරේට.
“හරිම අපූරුයි නොවැ.“ ඥාණවන්නත මිනිහා කිව්වා. 
“මගේ කෑම කාමරේ එල්ලල තියන අර පර්සියානු බිත්ති සැරසිලි ටික දැක්කද? උද්‍යාන ශිල්පියෙකුට හදන්න විතරක් දහ අවුරුද්දක් ගතවෙච්ච මගේ උද්‍යානෙ දැක්කද? මගේ පුස්තකාලෙ තිබ්බ කදිම කඩදාසි හෙම දැක්කද?“
             අපහසුවට පත් ළමයා තමා මේ කිසිම දෙයක් නොදුටු බව හෙළිදරව් කළේය. ඔහුගේ සම්පූර්ණ අවධානය යොමුව තිබුනේ ඥාණවන්ත මිනිසා විසින් විශ්වාසයෙන් භාරදෙන ලද හැන්දේ තිබූ තෙල් බිංදු දෙක ඉහිරෙන්නට නොදී රැක ගැනීම කෙරෙහිය.
“හොඳයි,දැන් එහෙනම් ආපහු ගිහින් මගේ ලෝකයේ තියන ආශ්චර්යයන් දැක බලාගෙන එන්න.“
ඥාණවන්ත මිනිසා කිව්වා.
“මිනිහෙකුගේ ගේ දොර ගැන දන්නෙ නැත්නම් ඔයාට බෑ ඒ වගේ කෙනෙක් ගැන විශ්වාසය තියන්න.“
            ඥාණවන්ත මිනිහගේ කතාවෙන් සැනසීමට පත්වුන ළමයා දෙවැනි වතාවෙදි හැන්දත් අතේ තියානම බිත්තිවල තිබුණ ලස්සන චිත්‍ර දිහා බල බලා මාළිගාව පුරා ඇවිද්දා. උද්‍යාන වටේට තියෙන කඳු,මල් අලංකාරය මේ හැමදේම දැක බලාගත්ත ළමයා ඒවා තේරීමට සමත්වූ රසිකත්වය ගැන පුදුම වුනා. අන්තිමේදි ආපහු ඥාණවන්ත මිනිහා ළඟට ආව ළමයා තමුන් දැකපු හැමදේම විස්තර කරලා කිව්වා.
“එත් කෝ මං අර ඔයාට පරිස්සම් කරගන්නය කියලා දුන්න තෙල් බිංදු දෙක?“ ඥාණවන්ත මිනිහා ඇහුවා.
හැන්ද දිහා එතකොට බලපුවාමයි ළමයා දැක්කෙ තෙල් ටික ඉහිරිලා ගිහින්ය කියන එක.
“බොහොම හොඳයි. මට ඔයාට දෙන්න තියෙන්නෙ එකම එක අවවාදයක් විතරයි.“
ඥාණවන්තයින් අතර ඥාණවන්තයෙක් වුණ ඒ මිනිසා කිව්වා.

“සතුටේ රහස කියන්නෙ වෙන මොකවත් නෙවෙයි. තමුං අතේ තියන තෙල් බිංදු ඉහිරවා ගන්නෙ නැතිව ලෝකෙ තියන අසිරිය බලාගන්න එකටයි. “

(අද පුස්තකාව උපුටා ගත්තෙ චූලානන්ද සමරනායක විසින් පරිවර්තනය කල විදර්ශන ප්‍රකාශන ප්‍රකාශයට පත් කල පවුලො කොයියෝ විසින් රචිත ද ඇල්කෙමිස්ට් කෘතියේ සිංහල පරිවර්තනය “සන්තියාගේ නම් සැරිසරන්නා“ පොතේ 37-40 පිටුවලින්)
2012/04/19
පවුලො කොයියෝගේ බ්ලොග් අඩවියේ අද මෙසේ පළවී තිබුනා.