කඳු කතා 2: අලට කන්න බැරි අලගල්ලේ කන්ද..-ගලක් ගැන කතාවක්

             සමහර වෙලාවට යාළුවන්ට පොඩි පොඩ් විහිළු තහළු කරලා විනෝද වෙන අවස්ථා බොහොමයි. ඒත් අනුන්ට කපපු වළේ තමන් වැටෙන වෙලාවලුත් නැතිව නොවෙයි. සරසවි ගවේෂකයොත් එක්ක කඳු නගිද්දි මේ වගේ සිදු වුණු සිද්ධි අපමණයි. මේ වගේ විහිළු දුර දිග යන තරම කොච්චරද කියනවා නම් අවුරුද්ද අන්තිමට තියන ගිනි මැලේදි ඇති තරම් මඩ ගහගෙන තව අවුරුදු කීපයක් යනකම් ඒ ගැන කතා කරලා තවත් අවුරුදු ගාණක් ගිහිල්ලා මේ වගේ බ්ලොග් එකකත් ලියවෙන්න තරම් දිගවෙනවා.  අද කඳු කතාව ඒ වගේ සිද්ධියක් ගැන.

            අලගල්ල කන්ද පිහිටලා තියෙන්නෙ මහනුවර දිස්ත්‍රික්කයේ පොත්තපිටිය ප්‍රදේශයේ. සරසවියෙ ඉඳන් පිටත් වුණොත් පැයක එක හමාරක විතර දුරක්. කොළඹ නුවර කෝච්චියෙ යන කෙනෙක් නම් ගංගොඩ කෝච්චි ස්ටේසම හරියෙ පේන කඳු වැටිය තමයි අලගල්ල කියන්නෙ. මේ වට පිටා කතාව කෙසේ වෙතත් රූට නම් අලගල්ල කන්ද මතක තියෙන්නෙ කූඩැල්ලො විමානයක් විදිහට. අනිත් හැම කන්දකම මේ මනින්නො හිටියත් මේ කන්දෙ අයගෙන් නම් කිසිම බේරුමක් නෑ.

http://www.campist.com/archives/the-north-face-patrol-35-backpack.html

         අපි එක සැරයක් අලගල්ල හයික් එක ගිහිල්ලා ඇවිල්ලා මමයි මගේ යාලුවයි ගියා අපිට අමතක වෙලා ගියපු වතුර බෝතලේ ඉල්ලගන්න හයික් එක ගියපු අක්ක කෙනෙක්ගෙ කාමරේට. බලපුවාම මනුස්සයට හොඳටම උණ. කලින් දවසෙ හොඳට හිටිය මනුස්සයාට කොහොමද  උණ හැදුනණෙ කියලා අහපුවාම මනින්නො ගණන් කරලා 28ක්ම(ගණන් කරගන්න බැරිවුණු එවුන් ඇරලා) ලේ බීලා! නිරක්තිය නොහැදුනා පුදුමයි.
         ලස්සනට ඉරපායලා කාලගුණේ හොඳට තිබුණු දවසක අපි හැමෝම අලගල්ලෙ යන්න සරසවියෙ විද්‍යා පි‍ඨෙ ළඟින් පිටත් වුණේ උදේ පාන්දර 9කුත් ගානට. 7ට එන්න කියලා පෝස්ටර් ගහලා තිබ්බත් අපි කතාබහ ඕපාදූප ඉවර වෙලා පිටත් වෙන්නෙ පැය දෙක තුනක් පරක්කු වෙලා.
         මෙහෙම යද්දි කඳු නගිද්දි අපි හැමෝම පොඩි බෑග් මල්ලක් අරන් යනවා. වතුර බෝතලේ, රේනකෝට් එක, කෑම එක,පොඩි බිස්කට් පැකට් එකක් මේ අතරෙ තියනවා. ඒත් හැමෝටම ඕන වෙන දේවල් ඒ කියන්නෙ කන්ද නගින්න ඕන රෝප් එක, ප්‍රථමාධාර පෙට්ටි, අමතර කෑම වගේ දේවල් අරන් යන්න සාමානය්‍යෙන් එකවගේ පෙනුම තියන ලොකු බැක් පැක් දෙකක් අරන් යනවා. මේ දෙක අරන් යන්නෙ කණ්ඩායමේ අන්තිමට ටේල් එකේ යන උදවිය හෝ කණ්ඩායමේ බාබානි. (බඩු බාර නිලදාරි උතුමා!) . මේ බැක් පැක් එක අරන් යන එක්කෙනාට එයාගෙ බඩු ටිකත් ඒකට දාගන්න අවස්ථාව ලැබෙනවා. වෘත්තීය කඳු නගින්නො පාවිච්චි කරන බැක් පැක් නිසා මේවා අරන් යන එක එච්චර අමාරු නෑ. ඒ බෑග් එකේ බර උරහිසට, පිටට සමානව බෙදිලා ගිහිල්ලා තියන නිසා.
            එදා අලගල්ල හයික් එක යන්නත් මේ බැක් පැක් දෙක ලෑස්ති කරලා තිවු‍ණෙ කලින් දවසේ. උදේම මේ දෙකෙන් එකක් අරන් යන්න “බී“ පොරොන්දු වෙලා තිබුනා. අනිත් එක කට්ටිය මාරුවෙන් මාරුවට අරන් යන්න තීරණය කරලා තිබුනා. “බී“ට පුංචි විහිළුක් කරන්න හිතපු “සී“ විද්‍යා පී‍ඨයේ අළුත් වැඩියාවකට ගෙනල්ලා තිබුන ලොකු ගල් ගලක් උස්සගෙන ඇවිත් “බී“ගෙ බැක් පැක් එකේ අඩියට එබුවා. අපි කීපදෙනෙක්ම මේක දැක්කත් විහිළුවේ ගතිය අඩු වෙන නිසා කවුරුත් මේක “බී“ ට කියන්න ගියේ නෑ.
           පුරුදු විදියට පොත්තපිටියෙන් බස් එකෙන් බැස්ස අපි කන්ද නගින්න පිටත් වුනා. “බී“ බැක් පැක් එක අරන් අමාරුවෙන් පෝළිමේ පහුවෙද්දි “සී“ එයාගෙ යාළුවොත් එක්ක හොරෙන් හිනාවෙන්න පටන් ගත්තා. මේ අතරේ අනිත් බැක් පැක් එක වැඩි දුරක් අරන් යන්න වුනේ “සී“ට. කට්ටිය මාරුවෙන් මාරුවට අරන් යන්න මුලදි පොරොන්දු වුනත් ඒකෙ බර නිසා අනිත් අය ඒ වැඩෙන් ටිකෙන් ටික මග ඇරියා. අපිත් කොහොමින් කොහොම හරි පුළු පුළුවන් විදිහට මනින්නොන්ගෙන් බේරිලා අපි අලගල්ල කන්ද මුදුනට ආසන්න වුනා. අපි නැග්ග පැත්තෙන් සිංහ කටක් වගේ ලොකු කුහරයක් ඇතුළින් යන්න ඕන ගල මුදුනට යන්න.
             මේ සිංහ කටෙන් නගින්න අපි කරන්නේ දෙතුන්දෙනෙක් කන්ද උඩට නග්ගලා ලණුව උඩ ගලක ගැට ගහලා ඒක දිගේ අනිත් අය නගින එක. ඉතින් ලණුව ගන්න කියලා “බී“ එයාගෙ බැක් පැක් එක ගලවලා බිම තිබ්බා. දැන්  “බී“ එයාගෙ බැක්පැක් එකේ තියන ගල දැකලා වටේ ඉන්න හැමෝටම බැනුම් කෝටියක් අහගන්න වෙයි කියලා අපි බලාන හිටියෙ හිනාව තද කරගෙන. ඒත් ඒ බැක් පැක් එකේ නෙවෙයි රෝප් එක තිවුනෙ. “බී“ කිසි කරදරයක් නොකර බැක් පැක් එකේ රෝප් එක නැති බව අනිත් අයට කිව්වා. ඒ කියන්න එයා ගල දකින්න නැතුව ඇති. අපි හැමෝම හිතුවෙ එහෙම.
           ලණුව ගන්න “සී“ බැක් පැක් එක ඇරියා. ලණුව ඇරුනාම ඒකේ තව තව ලට පට ටිකක් තිබුනා වුනත් ඒව එච්චර බර නැති නිසා “සී“ හිනාවෙවි බෑග් එක ආයෙත් කරට දාගත්තෙ ලණුව අනිත් අයට දීලා. ඒත් ඒ එක්කම බැක් පැක් එක ආපහු බිමට දාපු “සී“ ඒක අවුස්සන්ට පටන් ගත්තෙ “බී“ට හොඳටම බැණ බැණ. “සී“ ගෙ බැක් පැක් එකෙන් කිලෝ දෙක තුනක් බර ගලක් මතුවුනෙ වටේ හිටපු අපේ තද කරගත්ත හිනාව එළියට පන්නමින්.
         “සී“ උදේම කරපු වැඩේ යාන්තමින් ඉව වැටුනු බී බස් එකෙන් බහිද්දි අනිත් බැක්පැක් එක කරට දාගත්ත බව අපිට කිව්වෙ වෙන දවසක.
          අලගල්ලෙ පින්තූරයක් නම් මට අපේ පින්තූරු ගොඩෙන් හොයාගන්න බැරි වුනා. ඒත් නඩේගුරාගෙ සෙට් එක ගියපු කතන්දරේ මෙතනින් බලන්න. ලස්සන පින්තූරු ගොඩක් ඒකෙත් තියනවා.