වෙනසට එරෙහිව - ටයිටන් විප්ලවය 1

පූර්විකාව

       සියවැනි පෝස්ටුව කෙසේ විය යුතු දැයි ඡායා මාත්‍රයක් මසිතේ ඇති වූයේ බොහෝ කලකට පෙරය. ජීවිතේ හමුවුනු අපූරු දේ ගැන ලියද්දී සියවැනි පෝස්ටුව අපූර්වතම එකක් විය යුතු යැයි සිතෙහි තිබූ බලාපොරාත්තුව නිසා සිදුවූ එකම දෙය අළුත් පෝස්ටුව දිනෙන් දින කල් යෑමයි. දිගු කාලීන නිහැඬියාවකට පසු පෙර ලෙසම බස හසුරුවන්නට හැකි වේ දැයි සැකයක් ඇතත් උත්සාහය වැඩියෙන් වටී යැයි හැඟුනු නිසාවෙන් මේ තිළිණය ඔබ වෙත පිළගන්වන්නට අවසර...
පෝස්ටු සියයක් ඔස්සේ විවිධ මත අදහස් දරමින් ළඟින් සිටි ඔබට ස්තුතියි කියන්නට මෙයට වඩා හොඳ අවස්ථාවක් කොහිද?..

      වසර ගණනකට එපිට අප අසල්වැසි දේශයේ සිදුවූ කුඩා සිදුවීමක සෙවනැල්ලක් හා එයින් උගත හැකි පාඩම් ගැන මේ ලිපි පෙලෙහි කියැවේ. විජාතීන් කෙරෙහි අප තුල ඇති විවිධාකාර ආකල්ප මදකට පසෙකින් තබා එක් පුද්ගලයකු තමාට ඇතිවූ ගැටළුවකට පිළිතුරු සොයාගත් අයුරු ධෛර්යෙන් අභියෝග ජයගත් අයුරු ගැන කියවන්න හැකි නම් ඔබද වෙනසක් අත්දකිනු ඇත..

picture from: watchalive.wordpress.com

       දකුණු අප්‍රිකාවේදී හා ඉන්දියාවේදි මහත්මා ගාන්ධි සටන් කලේ බ්‍රිතාන්‍යන් එළවා දමන්නට නොවේ. ඔහුගේ සටන වූයේ ,“ යටත් විජිත මානසිකත්වයෙන් මිදී උසස් යැයි සම්මත ජාතීන් ඉදිරියේ සමානව සිතන්නට ඉන්දියානුවන් පොළඹවන්නේ කෙසේද?“ යන්නයි. 100,000 පමණ වූ බ්‍රිතාන්‍යයන් මිලියන 350ක් පමණ වූ ඉන්දියානුවන් පාලනය කරද්දී මෙම සටන පහසු යැයි බලාපොරොත්තුවීම යුක්ති සහගත නොවේ. උසස් තාක්ෂණය, උසස් අවි ආයුධ, යන්ත්‍රෝපකරණ, නිෂ්පාදන පමණක් නොව නීති රෙගුලාසි, ප්‍රතිපත්ති, පලන තන්ත්‍රය බදු ව්‍යුහය යනාදී එකී නොකී මේ හැම දෙයක්ම බ්‍රිතාන්‍යන් නිර්මාණය කර තිබුනේ මේ ගැති වාදී මානසිකත්වය වැඩෙන අයුරිනි.  මෙවන් ජාතියක් තුල සදිස මානය (තමා අන් අය හා සමාන යැයි සිතීම) වපුරන්නේ කෙසේද? 

       ගාන්ධිගේ ලොකුම අපේක්ෂාව වූයේ බ්‍රිතාන්‍ය ජාතිකයින්ගෙන් රට ගලවා ගැනීම නොවේ. එය කල “හැකි“ කාරණාවකි. එහෙත් වසර ගණනක් තිස්සේ ගැතිව සිටි ජාතියක මිනිසුන්ට තමන් අන් අය හා සමාන යන හැගීම නොදී තමන් කිසිදු වෙනත් ජාතියක වැඩි සැලකිල්ලක් දැක්විය යුතු නොවේ යන්න සිත්වල රෝපණය නොකර බ්‍රිතාන්‍යන් එළවා දැමුවොත් සිදුවන්නේ කුමක්ද? එය ඉඟුරු දී මිරිස් ගත්තාට සමාන වනු නිසැකය. එක් පාලක පන්තියක් තවත් පාලක පන්තියකින් පුටු මාරුවෙද්දී ජනයාගේ සිත්වල සහජයෙන් රැඳී තිබූ තමන් පහත් යැයි සැලෙකෙන මානසිකත්වය, පරම්පරාගත සූරාකෑම්, පුහු මාන්නය එලෙසින්ම පවතිනු නිසැකය. ලොකුම අභියෝගය වනුයේ මේ වෙනසට එරෙහි වීමයි.

     එක් අතකට ගාන්ධිගේ මේ විප්ලවය අදටත් වලංගුවේ. ඉන්දියොවෙන් බිහිවුනු බොහෝ විප්ලවීය නිෂ්පාදන වල මූලාරම්භය වූයේ සංවර්ධිත රටවල් කෙරෙහි දක්වන ලද සෙය්‍ය මානයයි. “වෙනසට එරෙහිව“ අභියෝගය විප්ලවීය ලෙස ජයගත් තවත් කතන්දරයකි මේ.

 

විප්ලවයක මුල් බිජුවට

 

       1944දී ටයිටන් ඔරලෝසු සමාගම පිහිටවීමමේදී එවකට සිටි කළමණාකරන අධ්‍යක්ෂ සර්සස් දේසයිට මුහුණ දීමට සිදුවූයේ පෙරකියන ලද හීන මානය උත්සන්න වූ....ඉතිරිය ඊළඟ කොටසින්..