රොබී 4

පළමු කොටස     
පසුගිය කොටසින් අපිට ග්ලෝරියාගේ අම්මා හමුවුනත් ඇය ගැන අපි කාටවත් පැහැදීමක් නම් ඇති වුනේ නැහැ. අද එතැන් සිට... 
   මිසිස් වෙස්ටන්ට කීකරුව රොබී පිටව යද්දී ග්ලෝරියාගේ පියා ගැන අපි සොයා බලමු.
   ජෝජ් වෙස්ටන් සිටියේ සතුටිනි. මෙලෙස සුවපහසු ලෙස ඉරිදාව ගෙවීම ඔහුගේ සිරිත වී තිබිණි. රසවත් රාත්‍රී ආහාර වේලක්,සිසිල් සුළං රැඳි බැල්කනිය, සුව පහසු සෝපාව,ඉරිදා ටයිම්ස් පුවත්පත තරම් වෙන කිසිවක් නිවාඩු දින හවස් වරුව ගෙවෙන්නට ඉස්තරම් නොවන බව වෙස්ටන් මහතා දැන සිටියේය. එනිසාවෙන්ම ඔහුගේ බිරිඳ ඈත එන දැකීම ඔහුට කිසිසේත් ප්‍රිය මනාප නොවීය. 
     විවාහයෙන් වසර දහයකට පසු වුවද ඔහු ඈට බොහෝ සේ ආදරය කලේය. ඈ දැකීමට ප්‍රිය කලේය. එහෙත් ඉරිදා හැන්දෑවේ සුවපහසුව ඒ ආදරය හා එක්ව ගත නොහැකි තරමට වෙනස් විශයන් දෙකකි. ඈගේ ඉරියව් දුටු වෙස්ටන් මහතා තව පැය දෙකතුනකට තමාගේ නිදහස නැතිවීමට නියමිත බව ඉඳුරා ප්‍රත්‍යක්ෂ කලේය. 
    එනිසා ටයිම්ස් පුවත් පතේ තිබූ අඟහරු ගවේෂණය පිළිබඳ ලෙෆ්රේ-යොෂිඩා අවසන් වාර්තාව ( චන්ද්‍ර පර්යන්තයෙන් දියත් කිරීමට නිමිතව තිබූ මෙම ව්‍යාපෘතියට අදාල යානාව සාර්ථක වන ළකුණු පෙන්නුම් කලේය) වෙත තමාගේ මුළු අවධානයම යොමු කලේ ඈ ළඟ ඇති බව නොසලකමිනි. 
     මිසිස් වෙස්ටන් මිනිත්තු දෙක තුනක් ඉවසීමෙන් බලා සිටියේ ඉන්පසුව තවත් මිනිත්තු දෙකතුනක්ම නොඉවසිල්ලෙන් බලා සිටියේ තම සැමියාගේ අවධානය තමා වෙතට යොමු වන තුරුය. ඉවසා නොහැකි වූ තැන ඈ නිශ්ශබ්දතාවය බින්දාය. 
“ජෝජ්!“
“හ්ම්..“ 
“ජෝජ්, මම කියන්නෙ. නෑ---. මම අහන්නෙ ඔයාට බැරිද ටිකකට ඔය මල ඉලව් පත්තරේ පැත්තකට දාලා පොඩ්ඩක් මං කියන දේ අහන්න“ 
    පත්තරය පැත්තකට දැමූ වෙස්ටන් තමාගේ වෙහෙසකාරී මුහුණ තම බිරිඳ දෙසට හැරවූයේය. 
“ඇයි මොකද නෝනෙ? මොකද වෙලා තියෙන්නෙ?“ 
“ජෝජ් ඔයා දන්නවා මොකද වෙලා තියෙන්නෙ කියලා. මම කියන්නෙ ග්ලෝරියයි අර දරුණු මැෂින් එකයි ගැන.“

 “දරුණු මැෂින් එක? “ 

“ආ..ඔයා බබා වෙන්න හදන්න එපා දන්නැති පාට් එක පෙන්නලා. මම කියන්නෙ අර ග්ලෝරියා රොබීද බොබීද කියලා කතාකරන රොබෝ ගැන. ඌ ග්ලෝරියා ගාවින් හෙල්ලන්නෑ තත්පරේකටවත්“ 

“හොඳයි ඔයාම කියන්න බලන්න ඇයි එයා ග්ලෝරියා ගාවින් අයින් වෙන්න ඕනෙ කියලා? එයාගේ රාජකාරියනේ ඒ. අනිත් එක එයාට දරුණු මැෂිමක් කියලා කියන එක වැරදියි. එයා තමා මගේ අවුරුදු බාගෙක පඩිය වෙන්කරලා ගත්ත හොඳම රොබෝ. එයා ඒ ගානට හොඳටම වටිනවා. අඩුම ගානෙ එයාට මගේ ඔෆිස් ස්ටාෆ් එකෙන් බාගෙකට වඩා මොලේ තියනවා මම හිතන්නෙ.“

       ඔහු නැවත පත්තරය ගැනීමට සැරසුනද මිසිස් වෙස්ටන් එය උදුරා ගත්තාය. 
“මම කියනදේ හොඳට අහගන්න ජෝජ්, මම කැමති නෑ මගේ දරුවා මැෂින් එකකට බාර දෙන්න. ඌ කොච්චර දක්ෂද නැද්ද කියන එක මට වැඩක් නෑ. ඒත ඌට හිතන්න හදවතක් නෑ. අනිත් එක උගෙ ඔළුවෙ මොනවා තියනවද කියලා කවුද දන්නෙ. දරුවො හදන්නෙ යකඩ ගොඩවල්වලට බලාගන්න දෙන්න කියලා මට නම් හිතෙන්නෑ.“  

වෙස්ටන් මහතා රැව්වේය. 
“ඔයා කවදා ඉඳන්ද මෙහෙම හිතන්න පටන් ගත්තෙ. රොබී ග්ලෝරියා එක්ක ඉන්න පටන් අරන් දැන් අවුරුදු දෙකකටත් වැඩියි. ඒත් ඒ දවස්වල ඔයා එයා ගැන මෙච්චර කරදර වුනේ නෑනෙ.“ 

“ඒ දවස්වල එහෙම වුනාට දැන් මෙහෙමයි. ඒ දවස්වල ඌ අළුත්. අමුතුයි. අනික මට තිබුන වැඩ වලින් බාගයක් ඌ ආව නිසා අඩු වුනා. අනිත් එක ඒක ඒ දවස්වල ෆැෂන් එක. ඒත් දැන් නම්. අනේ මන්දා එහා ගෙදර අයත්.-“

“හොඳයි. මේ කතාවට එහාගෙදර මිනිස්සු ගාව ගන්නෙ මොකද? මේ බලන්න. රොබෝ කෙනෙක් මනුස්ස නැනී කෙනෙකුට වැඩයි සීයට සීයක් විශ්වාසයි. අනික රොබී හදලා තියෙන්නෙ එක එක වැඩකට. ඒ ළමයි බලාගන්න. ළමයෙකුට හොඳ යාළුවෙක් වෙන්න. එයාගේ ‘බුද්ධිය‘ සම්පූර්ණයෙන්ම වෙන්වෙලා තියෙන්නෙ ඒකට. ඒක නිසයි එයා කරුණාවන්ත ආදරබර වෙන්නෙ. ඒත් එයා මැෂින් එකක්.“

“ඒත්..ඒත් මොනවා හරි වරදින්න ඉඩ තියනවනේ ජෝජ්. මොනවා හරි.“මිසිස් වෙස්ටන් තැතනුවාය. 
“මොනවා හරි කෑල්ලක් බුරුල් වෙලා ඌට තරහා ගිහිල්ලා ළමයට මොනවා හරි කරදරයක් කලොත්. අනික...-“
    ඈට මීට වඩා දෙයක් කිව නොහැකි වුයේ ඉකියකින් සියල්ල ගිලගත් බැවිනි. “පිස්සුනෙ.“ 
   වෙස්ටන් මහතාට කියැවිනි. ඒ සමඟම නොවැලැක්විය හැකි විදුලියක් ඔහුගේ ගත පුරා දිව ගියේය. 

“මේක මොන විහිළුවකද? අපි මේ ගැන රොබී ගන්න වෙලාවෙත් කොච්චර කතා කලාද? රොබෝලා හදලා තියෙන්නෙ මූලික සිද්ධාන්ත තුනකට අනුව. පළවෙනි එක ගැන අපි කොච්චර වාද කලාද? ඔයා හොඳටම දන්නවා රොබෝ කෙනෙකුට මනුස්සයෙකුට හානියක් කරන්න බෑ කියලා. මොනවා හරි වරදින්න කලින්ම රොබෝ වැඩ කරන්නැතුව යනවා. ඒක කොහොමවත් වෙන්න පුළුවන් දෙයක් නෙවි. අනිත් එක අවුරුද්දකට දෙවතාවක් යූඑස් රොබොට්ස් වලින් විශේෂඥයෙක් ඇවිල්ලා රොබීව සම්පූර්ණයෙන්ම පරීක්ෂා කරලා බලනවා. ඒක නිසා රොබී පිස්සු නටන්න තියන සම්භාවිතාවය අපි දෙන්නා ඒ වගේ පිස්සුවක් නටන්න තියන හැකියාවටත් වඩා ගොඩක් අඩුයි. ඔයාට තේරුනාද? අනිත් එක අපි දැන් කොහොමද එයාව ග්ලෝරියාගෙන් වෙන් කරන්නෙ?“

    ඔහු පත්තරය උදුරා ගැනීමට නැවතත් නිරර්ථක උත්සාහක යෙදුනෙන් ඔහුගේ බිරිඳ එහා කාමරය දෙසට පත්තරය විසිකොට තරහින් පිපිරෙමින් මෙසේ පැවසුවාය. 

“එහෙනම් එහෙමයි ඔයා කියන්නෙ. ජෝජ් මතක තියාගන්න ග්ලෝරියාට මීට පස්සෙ රොබීද බොබීද එක්ක සෙල්ලම් කරන්න බෑ. අනික එයාට යාළුවෙන්න පුළුවන් ළමයි දුසිමක් විතර ළඟපාත ඉන්නවා.ඒත් එයා යන්නෑ. මම තරවටු කරලා යැව්වොත් මිසක්. ඒක පොඩි ගෑනු ළමයෙක් හැදෙන්න ඕන විදිහ නෙවි. ඔයාට එයාව සාමාන්‍ය ළමයෙක් වගේ හදන්න ඕන නේද? ඔයා හිතනවද අහල පහල ළමයි එක්ක සෙල්ලම් කරන්න අකමැති ළමයෙක් සාමාන්‍යයි කියලා? එයා ලොකු වුනාම කොහොමද සමාජෙට මූණ දෙන්නෙ?“

 “ඔයා වතුර වීදුරුවෙත් කිඹුල්ලු දකිනවා ග්‍රේස්. රොබී නිකම් සුරතල් බල්ලෙක් කියලා හිතන්නෙකො. මම තමන්ගෙ තාත්තාටත් වැඩිය බල්ලොන්ට ආදරේ ළමයි ඕනතරම් දැකලා තියනවා “ 

“බල්ලෙක් කියන්නෙ වෙනස කතාවක් ජෝජ් ඇයි ඔයාට මම කියන දේ තේරෙන්නැත්තෙ? අපි ඒ එපාකරපු මැෂිම ඉක්මනටම අයින් කරන්න ඕන. ඔයාට පුළුවන් ආපහු ඌව කොම්පැනිවයට විකුණන්න. මම අහලා බැලුවා. එහෙම කරන්න පුළුවන්.“

 “මොකක් ? ඔයා අහලා බැළුවා? මේ බලන්න ග්‍රේස්. අපි මේක බරපතල විදිහට හිතන්න ඕන නෑ. අපි ග්ලෝරියා ලොකු වෙනකම් රොබීව තියාගන්නවා. අනික මීට පස්සෙ මම මේ මාතෘකාව ගැන කතා නොකරනවා නම් කැමතියි.“ මෙසේ කේන්තියෙන් පැවසූ ඔහු කාමරයෙන් පිටව ගියේය. 

ඊට පස්සෙ මොකද වුනේ? අපි ඉක්මනින්ම දැනගමු.