දිනපොතෙන් 2: කතා බස්

මම පොඩි කාලෙ ඉදන්ම රේඩියෝ අහන්න ආසයි. ළගම නෑයෙක් නොවුනත් මම සිරස රේඩියෝ එක පටන් ගත්ත කාලෙ ඉදන්ම අහනවා. 
හොඳ නරක ගැන විචාරය නොකරත් සින්දු කතා වලට වැඩිය වෙළඳ දැන්වීම් ගියත් අදත් මීටරේ කැරකෙන්නෙ සිරස රේඩියෝ එකට. 
මේ කතා දෙක වගේ ඒවා දැන් නම් රේඩියෝ එකෙන් ඇහෙයි කියල බලාපොරොත්තු වෙන්න බැරි වුනත් එකිනෙකට කොහොමත් සම්බන්ධයක් නැතත් මගේ දිනපොතේ ලියල තියන මේ කතාවලට මම ආසයි.


මේ කථාව මම ඇහුවෙ සිරිස FM එකේ සූරිය සිරසින්. හැබැයි ගොඩ කාලෙකට කලින්. (කිංස්ලි රත්නායක වැඩසටහන කරන කාලෙද කොහෙද.)

“මදුරු රාජයෙකු ගේ දෂ්ඨ කිරීමෙන් වේදනාවට පත්වූ එක්තරා පුරුෂයෙක් තම අත්ල එකතු කොට මදුරු රාජයාට සංග්‍රහ කොට මෙසේ කීවේය. 
“කොහෙ විද්දත් කමක් නෑ,කන ගාව නම් ඔන්න කූං කූං ගාන්න එපා.“ 
සංග්‍රහය භුක්ති විද කොන්ද කැඩී අමාරුවෙන් බිම වැටී සිටි මදුරුවා මෙසේ තම අදහස ඉදිරිපත් කලේය.
“නලලෙ කෑවත්, අතේ කකුලෙ මූනෙ විද්දත් මගේ සද්දෙ එකමයි. තමුසෙට අනිත් තැන්වලට ශ්‍රවන හැකියාව නැතිවුනාට මං මක් කරන්නෙයි.“
-----------------------------------------------
මේ කථාවත් එහෙම අහන්න ලැබුනු එකක්.

       මට වාහන එලවන්න පුළුවන් හරිය

අනේ යන්න මෙයා යන්න...ඔයා එලවන වාහන...ඔයා එලවයි ඔන්න අර ගුණදාස කපුගේගෙ පාරෙ නම්

ඒ මොන පාරද?

ඇයි අනේ දන්නෙ නැද්ද.. අර කවුරුත් එන්නැති කවුරුත් දන්නැති මල්පෙති විහිරුනු මල් පාරේ..........